سرآغاز

چقدر حیف که شروع این وبلاگ با چنین اتفاقاتی در شهر و کشورم همراه شده
خیلی دوست داشتم اگر وبلاگی برای خودم درست می کنم، با یک مطلب با نشاط و خوب شروعش کنم، اما واقعا نمی شه! دیشب به اعتراف صدا و سیما، 7 نفر در یک راهپیمایی که کاملا آرام بود، در اثر تیراندازی بسیج کشته شدند. بای ذنب قتلت؟
چی فکر می کردیم و چی شد؟! قبل از انتخابات مدام توی این فکر بودم که این انتخابات می تونه کمک زیادی به توسعه ی کشور کنه. برای اولین بار مناظره های انتخاباتی به طور علنی بین کاندیداها برگزار شد، برای اولین بار رقابت شدیدی بین کاندیداها برقرار شده بود، برای اولین بار تمام کاندیداها صحبت از مشکلات سیستم یارانه ای کشور می کردند، برای اولین بار تمام کاندیداها برنامه های مدونی برای رسیدگی به امور بانوان داشتند و خیلی از اولین های دیگه! چی شد یه دفعه؟
از اون فضای شور و نشاظ انتخاباتی چرا به اینجا رسیدیم؟ مقصر کیه؟
چرا به وضعی رسیدیم که بسیاری از بزرگان اندیشه و سیاست در این کشور از اون به یک کودتا تفسیر می کنند؟! دستگیری بسیاری از نیروهای سیاسی جناح رقیب (همین الان که دارم این مطلب رو می نویسم، بهزاد نبوی، مصطفی تاجزاده، سعید حجاریان و محمد علی ابطحی در بازداشت هستند) بدون هیچ دلیل موجه، حمله به دفتر مرکزی جبهه مشارکت و پلمب دفتر این حزب که یکی از محبوبترین احزاب ایران هستش، برخورد شدید و وحشیانه ی پلیس با معترضان به نتایج انتخابات، حضور نیروهای لباس شخصی با چاقو و اسلحه در خیابان ها، قطع سیستم پیامک که همین الان پنج روزه که قطعه، پلمب ستاد مهندس موسوی و دستگیری بسیاری از افراد حاضر در این ستاد، حمله به کوی دانشگاه تهران و به خاک و خون کشیدن یکی از بهترین دانشگاه های کشور و هزاران اتفاق کوچک و بزرگ دیگه، جای هیچ حس خوشبینی رو برای آدم نمی گذاره. چه خبره تو این کشور؟! هدف چیه؟
پیش بینی شخصی خودم اینه که دور بعد تمامی کاندیداهای اصلاح طلب به دلیل اتفاقات و آشوب های این چند روز در تهران و شهرستان ها و به جرم راه اندازی آشوب خیابانی، رد صلاحیت می شن. بدون استثنا! تو این یکی تقریبا شک ندارم. در اثر این اتفاق، تصفیه ی شدیدی در مجلس اتفاق خواهد افتاد که راه رو برای تصویب هر قانونی، از جمله امکان شرکت رئیس جمهور در دوره های متوالی در انتخابات باز می کنه. با توجه به گرایشات شورای نگهبان قانون اساسی، این اتفاق کاملا قابل انجام شده الان
دوستان، این سناریو رو برای مردم روشن کنید. هاشمی واقعا الان یک لولو بیشتر نیست برای ترسوندن مردم. کسی که راحت توی شب اعلام نتایج حبس خونگی شد و توی تلویزیون مملکت بهش گفتند دزد و هیچ اعتراضی نتونست بکنه، چه قدرتی داره؟ اما مردم ما هنوز از لولوی هاشمی می ترسند. هنوز که هنوزه فکر می کنند اعتراض کنندگان و کسانی که می رن تظاهرات، ایادی هاشمی هستند. هنوز فکر می کنند که این ها یک عده آشوبگرند؛ نمی دونند که دانشجوهای بهترین دانشگاه های کشور دارند تمام کارها رو هماهنگ می کنند. به مردم بگین مبادا از ترس لولو، بپرید تو بغل دراکولا!! اطلاع بدید به مردم