جالبه كه تقريبا تمام مداح هاي ما به جاي پرداختن به واقعيت عاشورا و نهضت امام حسين، فقط و فقط همچين چيزايي مي خونن
پر پرواز بده تا من، پر بگيرم تا حريمت نوكرت مي شم به والله، سر سفره كريمت
يه خيابون بهشتي، اسمش بين الحرمينه
به دلم برات شده، بابام مياد امشب
و … كه فكر كنم تقريبا همه شنيدن. تازه اينا جزو بهترين هاي مداحيه كه حرفي از سگ و … نمي زنه!!! نمي دونم چرا، اما انگار الان اصل بر رنج هاي حضرت ابا عبدالله قرار گرفته، نه دليل تحمل اين رنج ها. من خودم معلومات ديني زيادي ندارم، اما چيزي كه برداشت من از زندگي ائمه و واقعه عاشوراست اينه
مبارزه با ظلم و ستم توسط هر كسي در هر موقعيتي با ابزار و لوازم مناسب اون موقعيت
نمونه بارزش مقايسه زندگي امام حسن (ع)، امام رضا (ع) و امام حسين (ع) كه هر كدوم از ابزار مناسب اون شرايط استفاده كردند. اما آيا ما كه ادعاي مسلماني و شيعه بودن داريم، اين رو ياد گرفتيم؟ مثال مي زنم
واقعه دانشگاه زنجان اتفاق افتاد و صداي هيچ كدوم از ما در نيومد. مسئولين هم با كمال پررويي تقريبا ازش حمايت كردند
چند وقت پيش يكي از هم دانشگاهي هاي خودمون به دليل اشتباهات مسئولين به شدت مصدوم شد، اما ما باز هم صدامون در نيومد
چند مورد بي عدالتي بزرگ جلوي چشممون تو جامعه هست؟ چند درصد وزرايي كه براي اين مملكت انتخاب مي شن، بر اساس صلاحيت و شايستگي و نه بر اساس رابطه انتخاب مي شن؟
نظام مالياتي ما چقدر عادلانه است؟ چرا بايد كارمند ما به اندازه بازاري ماليات بده؟
اگه بخوام بگم، حداقل 100 تا ديگه مي تونم بنويسم. جالبه كه اون هايي هم كه مي دونن بايد عكس العمل نشون بدن، راه حلش رو نمي دونند. مثلا كسايي كه توي دانشگاه خودمون راه حل مقابله با مشكلات رو آتش زدن عكس رئيس جمهور مملكت مي دونستند. يا كسايي كه راه حلش رو فرار از مملكت مي دونند. به نظر من اينها يعني حماقت محض!! حالا اينا چه ربطي داشت به عاشورايي كه اول گفتم؟
متاسفانه به دليل شيوه مداحي ها و … كه اول صحبتم گفتم، بسياري از قشر تحصيلكرده و داناتر مملكت (كه من فكر مي كنم خيلي از بچه هاي دانشكده ي ما تو اين دسته قرار بگيرند) كلا هيئات و … رو تحريم كردند و كساني كه تو اين مراسم شركت مي كنند رو هم تقبيح مي كنند. اما به نظرم اين دوستان ما يك مشكل بزرگ دارند: اين كه به جاي حل مساله، صورت مساله رو پاك مي كنند!! شما خودتون به من بگيد كه كدوم بهتره: اين كه ما با حضورمون توي اين مراسم سعي بكنيم حتي به اندازه ي يك سر سوزن وضع رو بهتر كنيم يا اينكه كلا اجازه بديم كه اين مراسم هر روز با جهالت بيشتري برگزار بشه؟ قبول دارم كه شايد حرف من و شما تاثير زيادي نداشته باشه، اما مطمئنم كه بي تاثير نيست. . بهتر نيست كه ما با حضور خودمون توي اين مراسم سعي كنيم هدف واقعي عاشورا رو به كساني كه تنها ديدشون نسبت به عاشورا گريه و طبل و زنجيره ياد بديم؟ يا حداقل خودمون رفتار بهتري ارائه بديم، شايد بقيه هم احساس كردند كه اين راه درستشه؟ يا نه، هيچ كدوم! از كساني كه واقعا عالم هستند دعوت كنيم كه به جاي اين طبل و دهل بازي، اين حرفا رو به مردم انتقال بدن
يه چيزي واضحه: با فاصله گرفتن از اين سيستم، نه تنها هيچ دردي دوا نمي شه، بلكه روز به روز اوضاع بدتر مي شه. قضاوت در مورد درست يا غلط بودن حرفم با خودتون، خوشحال مي شم نظرات بقيه رو بدونم